donderdag 24 januari 2013

Consultatiebureau

'Ze ziet er goed uit, 'zegt de arts als onze meid trots de spreekkamer binnen komt gestapt. 'Loopt ook al goed. Hoe lang doet ze dit al?'
'Al sinds de kerst.'
'Neem haar maar even bij je op schoot, kijk eens meisje mooie blokjes.' Onze meid haalt ze meteen uit het bakje en begint ze er dan weer netje in te stapelen. 'Goedzo, doet ze goed hoor. Kijken we even naar de groeicurve. Zien we hier dat ze een flinke groeispurt heeft gemaakt. Zo, en kwa gewicht is ze ook veel aangekomen zeg. Gaat nu hard naar het gemiddelde toe.' (voorheen zat ze kwa lengte erboven en kwa gewicht eronder) 'Wat eet ze zoal op een dag, want ze is toch wel een beetje teveel aangekomen hoor.'
'Gewoon een boterham 's morgens en 's middags, fruit en avondeten.'
'Oh ja, das toch niets teveel, ja omdat ze ineens zoveel aangekomen is, hè. Maar niks om je zorgen om te maken hoor (wat ik dus wel meteen doe, help onze meid moet op dieet, misschien teveel suiker? Toch maar wat vaker thee aanbieden en het glaasje ranja schrappen) en verder doet ze het goed hoor.'
Na de standaard controle, haar ogen, in de oortjes kijken, longen luisteren en voelen in de liezen en aan de buik, konden de prikjes klaargemaakt worden.
'Hier krijgt ze over een dag of 5/10 misschien wat uitslag van, maar dat hoort er dan gewoon bij, hoef je je daar geen zorgen over te maken.'
Kleine meid blijft netjes op mijn schoot zitten en lijkt na de eerste prik geen kik te geven, totdat het doordringt dat het toch niet zo fijn is, met een hevig snikkende meis wordt ook de volgende prik gezet en kan ik weer gaan.
Tja alles was goed en ik hoef me geen zorgen te maken, maar zou ze toch niet...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Bedankt voor het lezen van mijn blog. Ik vind het leuk als je een reactie nalaat.

Totaal aantal pageviews