Het Boerenbondsmuseum

Afgelopen zondag waren we in het Boerenbondsmuseum om samen met de kinderen te genieten van de nostalgische kermis die aldaar gehouden werd. Echter biedt het museum zoveel meer dan dit leuke evenement.

Zoals ik al in mijn vorige blog vermeldde, brengt het museum je terug in de tijd, en wel naar het boerenleven van 1900.
Rond een gemoedelijk dorpsplein vind je een mandenvlechter, een smitse, een wevershuis, een klompenmaker, een café en een kleine snoepwinkel waar je nog ouderwetse snoep in prachtige glazen potten kunt kopen. Helaas waren de kinderen te druk met de kermis om hier even een blik binnen te kunnen werpen.

In een schob (schuur in die dagen) ben ik even een kijkje wezen nemen, terwijl de kinderen zich vermaakten op het speeltuintje daar tegenover. Aan de balken hingen de oude gereedschappen mooi op een rijtje. Op kleine bordjes, die er naast hingen, stonden de namen van vroeger geschreven.

D kwam liep naast mij naar binnen. 'De boer in Roemenië waar ik toen ben wezen kijken, zou hier jaloers op zijn geweest. De gereedschappen zijn grotendeels hetzelfde, maar de stal ziet er zoveel beter uit dan dat krot wat hij daar had staan.'

Wat verderop hing het wasgoed te drogen aan een lijn. De wasknijpers zijn niet veel veranderd door de jaren heen. De voorganger van de centrifuge echter wel. Dat wij nog durven te klagen dat we het druk hebben tegenwoordig. Vroeger hadden ze dan wel minder kleren, maar het duurde ook allemaal veel langer voor ze de was uitgekookt en uitgewrongen hadden, voordat het eindelijk aan de waslijn te drogen werd gehangen. Gelukkig zijn die tijden nu voorbij.

Achter de wastobbe bevond zich het Bakhuis, waar geregeld een bakdemonstratie gegeven wordt, al was de bakker vandaag afwezig. Je kon echter wel een kijkje gaan nemen in de kleine bakkerij.

We liepen verder over de zandweg, richting een moestuin, waar de bloemen en de groenten gewoon door elkaar stonden. Net als bij mijn tante vroeger. Waar je de chrysanten tussen de aardappels en de rabarber had staan. Het schijnt goed te zijn voor de grond.

Heerlijk al die oude details, het was een lust voor het oog. Ik moest me soms echt inhouden. Hier kom ik zeker nog eens terug.

Op het terrein waren ook verschillende dieren te vinden, zoals deze prachtige varkens die heerlijk door de modder aan het rennen waren.

Wat verderop was er een N.C.B. constructiegebouw nagebouwd, waar men de oude machines kon bewonderen en er door middel van film en foto's de werkwijze bij de fabriek werd uitgelegd.

Een dergelijk telefoontoestel hadden wij vroeger ook nog ergens op zolder liggen. Een oude grijze welteverstaan. Als je dan een nummer draaide, moest je er goed op letten dat je wel helemaal rond draaide, anders kon je weer helemaal opnieuw beginnen.

In een kortgevelboerderij, die in 2013 aan het museum werd toegevoegd, bevindt zich ook een Boerenleenbank. In de boerderij kun je alles tot in de kleinste details bezichtigen. Van de kamer, keuken, opkamer tot de zolder. 'Wat mooi! Die hadden wij vroeger ook precies zo.' hoorde ik een mevrouw achter me zeggen, die net van de trap afkwam. 'Wat mooi!'

Er stonden zelfs een aantal oude typemachines. Al kan ik me die ook nog wel herinneren. Ik tikte er mijn eerste boekjes op toen ik nog op de basisschool zat. Zo'n zwarte ouderwetse, waarbij je de toetsen (of hoe noem je die dingen) diep in moest tikken om je letters op papier te krijgen. En als je een foutje had gemaakt had je van die typepexvelletjes waar je dan weer overheen kon tikken om je fout te verbeteren. En had je die nog niet, dan was je genoodzaakt om een nieuw vel papier in de machine te doen, om vol goede moed opnieuw te beginnen met tikken. 

Dan is digitaal toch wel stukken overzichterlijker.

En de kinderen die keken hun ogen uit, net als ik vroeger toen ik al die gereedschappen, het oude meubilair en de oude attributen voor het eerst zag. Al was er in mijn kindertijd nog heel wat van die spullen terug te vinden in het interieur van opa en oma. Tegenwoordig zit daar niet meer zoveel verschil in. Opa en oma wonen zelfs nog moderner dan wij.

Een mooi museum voor een duik terug in de tijd.