September 2004

September 2004

Ding dong. De bel klonk luid toen we op de drempel van de bruidswinkel stonden.

Samen met mijn moeder en mijn schoonmoeder stapte ik de zaak binnen en nam de winkel in me op.

Zowel links als rechts in de zaak was er plaats voor een zithoek met rode fauteuils rondom, waarin kleine gouden kroontjes in het hoofdkussen waren geborduurd.

Een blonde verkoopster kwam ons al tegemoet en nam onze jassen aan, waarna we naar het zithoekje aan de linkerkant werden verwezen. We namen plaats, er werd een pot thee gebracht met een schaaltje met koekjes en de verkoopster kwam er bijstaan om even wat dingen na te vragen over wat mijn wensen waren en hoe onze trouwdag eruit kwam te zien.

Na mijn hele wensenlijstje opgegeven te hebben, ik wilde graag een sprookjesjurk met een sluier maar zonder een sleep, stond de verkoopster op en kwam ze wat later terug met een prachtige crèmekleurige jurk die uit twee delen bestond. Het lijfje was aan de achterkant open, bestond geheel uit kant en werd bij elkaar gehouden door een rij lange linten. Het liet mijn schouders geheel bloot en begon pas halverwege mijn rug. De rok was van zacht crème kleurig stof met een grote zalmroze roos in de linker boven hoek. Het geheel werd afgemaakt met een sluier voor in het haar.

Ik was meteen verliefd en voelde me een echt elfje toen ik de jurk aan trok. Dit moest hem worden! Deze jurk was het helemaal en Geert zou er vast en zeker ook van houden! Hij had me van tevoren nog gewaarschuwd dat hij nee ging zeggen als ik een zwarte of een rode jurk uit zou kiezen. Ik durfde het niet meer in mijn hoofd te halen, al vond ik het stiekem erg jammer.

‘Zijn er nog jurken die je perse een keer wilt passen?’ ‘Ja, ik zou graag een rode of zwarte jurk aan willen passen. Gewoon om te kijken hoe het staat.’

De vrouw liep weg en kwam wat later terug met een prachtige knalrode jurk. Ik hees me zelf in het rode kant, maar moest even wennen aan de weide hoepelrok die er aan vast zat. Zonder die rok was het een prachtige jurk, die overal als gegoten op mijn lichaam aansloot. Een steek van spijt trok er door me heen, deze jurk zou ik nooit mogen dragen. Hij zou dit nooit goedkeuren. Al was de eerste jurk nog zo mooi.

De zwarte jurk bezorgde me nog meer spijt en bracht me zelfs eventjes aan het twijfelen. Zou ik toch voor deze jurk gaan. Ik trouwde ten slotte maar een keer. En hij zou toch niet echt alleen daarom weigeren?

Na 3 uur jurken passen besloot ik toch om voor de eerste jurk te gaan, tot blijdschap van mijn schoonmoeder. Ze had waarschijnlijk de instructies van Geert mee gekregen om me niet met een gekleurde of zwarte jurk naar huis te laten gaan, terwijl mijn moeder en ik die juist veel mooier vonden. Maar ik stelde me tevreden met mijn elvenjurk. Het zou hoe dan ook een prachtige dag worden.