woensdag 30 augustus 2017

Kempkensroute deel 2



We wandelen weer gezellig verder door het Brabanste land. We zitten nog steeds op de Kempkensroute, waar we aangekomen zijn bij een kleine pluktuin. Omdat oma graag door wilde lopen, hebben we hier niet al te lang bij stil gestaan.




En terwijl oma zich een beetje zorgen begon te maken over de kinderen; 'Is het niet te ver, en hoelang is deze route nog? Heb je wel gekeken van tevoren?' Renden de kinderen als raceauto's voor ons uit, waarbij ze regelmatig even kwamen melden dat we eerste of ineens toch weer laatste in de rij waren.








We weken een stukje van de route af om naar Eerde te lopen. We passeerden een speeltuintje waar de kinderen nog even een rondje maakten op een van de toestellen, een huisje beklommen en van een glijbaantje afgleden, alvorens verder te lopen naar het pleintje. Daar vonden we een groot infobord waarop de verschillende routes aangegeven waren.














We lieten het pleintje weer achter ons liggen en vervolgden onze route.








De sneeuwbes

De sneeuwbes is voor vele bekend vanwege hun witte vruchtjes die knappen als je erop gaan staan. De heester komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en verdringt hier langzaam de inheemse vegetatie vanwege zijn sterke uitlopers. De roze bloemen produceren nectar en worden door o.a. hommels, zweefvliegen en wespen bezocht. De besjes zijn erg in trek bij lijsters, maar voor mensen zijn ze giftig.





















Uitzicht op de oude vuilstort


Op de vlagheide werd kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog een vliegveld aangelegd die tijdens Operatie Market Garden in februari 1945 in gebruik werd genomen. Na de bevrijding raakte het vliegveld snel overbodig. Het naast gelegen militair terrein bleef in bedrijf omdat daar 3 militaire opslagplaatsen aanwezig waren. Deze stammen uit 1971, ten tijden van de Koude Oorlog. Een is er nog van bewaard gebleven, de andere zijn inmiddels gesloopt. In 2001 werden ze aan de gemeente Veghel overgedragen. Van het terrein resten enkel nog enkele geasfalteerde paden, die overwoekerd zijn door de natuur.









Wat verderop vind je een abstract, maar nog duidelijk herkenbaar speelmonument, dat ter nagedachtenis aan het vliegveld en zijn piloten werd opgericht. Het monument is geinspireerd op een van de Spitfires die vanaf het vroegere vliegveld vertrok ten tijden van Operation Market Garden. Er worden hier in het gebied elk jaar herdenkingen gehouden, waarbij de operatie na wordt gespeeld.


















Op het terrein werd later vuil gestort, waardoor een tientallen meters hoge berg ontstond. Na de sluiting van dit terrein besloten de drie grensgemeentes Schijndel, Veghel en Sint-Oedenrode de vuilnisberg af te dekken met folie en er een recratiegebied van te maken. Op het hoogste punt vind je tegenwoordig een uitkijkplaats met bankjes, waar vandaan je de hele omgeving kunt zien.

Het monument was het eindpunt van onze route. Wij liepen weer terug naar de auto. Het was een dag vol geschiedenis, natuur en speelmomenten. Een aanrader voor elke liefhebber van wandelen.



maandag 28 augustus 2017

De Kempkesroute in Eerde




Vandaag nemen we jullie mee naar de Vlagheide. Een voormalige stortplaats die precies tussen Schijndel, Veghel en Sint-Oedenrode in ligt. Een mooi samenwerkingsverband wat al zijn oorsprong vond voor dat de gemeentes samen gingen onder de noemer Meijerijstad. Het sluiten van de vuilstort de vlagheide, het afstoten van het voormalige militaire terrein van defensie en de aanleg van de a50 waren voor de betrokken gemeenten aanleiding om het landelijke gebied danig te recontrueren.
Er werd een plan opgezet om het gebied zowel voor de natuur als de recreatie aantrekkelijk te maken. Daaruit onstond het Masterplan Vlagheide.

vrijdag 25 augustus 2017

Legozolder



Vrijdag brachten we een dagje bij mijn ouders op zolder door. Daar hebben  we de lego voor de dag gehaald. De vele blueband bakjes had ik omgekeerd op de vloer om een voor een alle kleine blokjes, lampjes, wieltjes en andere assocoires uit te sorteren. De instructieboekjes waren niet helemaal meer compleet, maar met een beetje fantasie was er nog wel wat van te maken, zodat na een hele ochtend puzzelen en bouwen het eerste kasteel en huis alweer in zijn geheel opgebouwd was.





Al weldra herleefde ook al mijn andere herinneringen weer in de vorm van boompjes, autootjes, hovercrafs en legopoppetjes. Als kind heb ik vroeger heel wat uren doorgebracht tussen de legosteentjes. Samen met mijn broer verzonnen we een hele eigen wereld met de poppetjes. Hij bouwde vaak kermisattracties, compleet met grote vrachtwagens waar ze op vervoerd werden. Grappig dat hij tegenwoordig ook geregeld een avondje mee gaat helpen op een echte kermis om een attractie van een vriend van hem mee op te bouwen.






Van technisch lego werden er ook meerdere carnavalswagens gemaakt, compleet met papiermarchee poppen en heuze kreten op spandoeken. Ik vond er zelfs nog een paar onderin de legokist.





Tussen de legopoppetjes kwam ook mijn fantasie tot leven, hier werd de basis gelegd voor wat later mijn eerste hoofdpersonen zouden worden in mijn boek. Zo gaf ik elk poppetje een eigen naam. Ik kan me herinneren dat er een Mark, een Jan een Piet en een Anja was. En dat ik ze de wildste avonturen liet beleven. Natuurlijk deden ze mee aan de optocht van mijn broer, draaiden ze rondjes in het reuzerad en reden ze rond in hun camper. Zelf

woensdag 23 augustus 2017

Middagje naar de Speelboerderij de Steenuil




Op woensdag gingen we een dagje met vrienden naar de speelboerderij de Steenuil in Oirschot. Een kleine speeltuin met twee koeienstallen, een kippenhok, pony's, geiten, poezen en zelfs drie allerschattigste varkentjes die heerlijk in de modder rond konden scharrelen. Er was zelfs nog een vrolijk met bloemetjes erop geschilderd hok waarin grote hangoorkonijnen rond hupsten.

maandag 21 augustus 2017

Tapas en outlet





Beide kinderen uit logeren, dus fijn even tijd voor ons tweetjes. Op internet gezocht naar een leuk eettentje waar we zonder de recensies te lezen meteen gereserveerd hebben. Na ons omgekleed te hebben vertrokken naar Eindhoven.

zaterdag 19 augustus 2017

Dagje Varenbos




D had het idee opgevat om de kinderen een dagje mee te nemen naar het Varenbos, een prachtig stuk bos middenin de Scheeken, wat al generaties lang door de familie bezocht wordt om in bomen te klauteren en hutten te bouwen. Om de traditie voort te zetten, gingen we op een mooie zondag met zijn vieren op pad.

zaterdag 12 augustus 2017

Dagje Burgers Zoo



Vandaag was het de beurt aan de jongste om er samen met papa en mama op uit te gaan. Het werd een dagje dierentuin, maar wel een met pinguins. Deze deftige vogeltjes vonden we al meteen bij de ingang en als het aan haar had gelegen waren we daar de hele dag blijven staan.

dinsdag 8 augustus 2017

Ommetje Groot Duyfhuis deel 2



We wandelen weer verder. De route leidde ons over prachtige boerenlandweggetjes, tussen mais die hoog oprees langs het pad en er vol en goed uitzag. Heel anders dan de kleine magere stengels van vorig jaar die telang in de regen hadden gestaan, waardoor de oogst veel minder was dan andere jaren. En overal wilgenbomen en populieren. Die laatste werden veel gebruikt voor de klompenmakerij die een veel voorkomende ambacht was in deze contreien.
Tegenwoordig zie je ook veel boomkwekerijen.

maandag 7 augustus 2017

Maandag

Maandag

Ik had snel al de lampen in huis aangedaan. Daantje hielp mee door de gordijnen dicht te doen en we liepen samen alle ramen en deuren af om te controleren of alles goed op slot zat. De angst gierde door mijn lijf, maar ik probeerde er niet aan toe te geven. Niet zolang Daantje nog bij mij was en ik niet wist tegen wie ik vocht. Waarschijnlijk was het gewoon een grappenmaker die me gebeld heeft. Maar dat Joost nog steeds niet reageerde op mijn telefoontjes maakte het er niet beter op.
Ik bracht Daantje naar bed, en besloot zelf ook naar bed te gaan. Beneden zitten wachten heeft ook geen zin.
Tegen drieën schiet ik wakker. Ik ben nog steeds alleen op mijn kamer. Ik knip het licht aan en controleer de slaapkamers. Daantje ligt heerlijk te slapen, al haar knuffels als een beschermend schild rond haar hoofd gestapeld. Soms zou ik ook nog wel terug willen naar die tijd dat knuffels nog zoveel bescherming kunnen bieden tegen de boze buiten wereld, al is het maar illusie.
Ik loop door naar Jordy’s kamer, maar die is leeg. Ik knip de lamp aan en ga op zijn bed liggen.
Het speelkleed ligt er nog precies zo bij als vanmorgen, alle auto’s keurig in een file op de weg geparkeerd. Zijn ladekast staat open, en er zijn wat onderbroeken van de stapel af. Naast me op het bed mis ik zijn bruine beer. Jordy en de bruine beer zijn onafscheidelijk, maar waar kunnen ze heen zijn?
Ik sta op, knip de lamp uit en loop weer terug naar de slaapkamer. Mijn mobiel ligt op en een foto van Joost verschijnt op het schermpje. Eindelijk.
Met een zucht maar ook enigszins geïrriteerd neem ik op. ‘Verdorie Joost waarom heb je niet eerder gebeld!’ Ik verwacht een dronken Joost aan de lijn te krijgen, maar wat er volgt is stilte, de welbekende klik, en een akelig gelach.

Beneden hoor ik gerommel bij de voordeur. Ik duik verschrikt onder het dekbed, en bedenk me ineens dat ik me zelf al verraden heb omdat de lamp op de slaapkamer nog aan is. Snel knip ik die nog uit, maar ik hoor de voetstappen al op de trap.

Bibberend lig ik onder het dekbed. Ik hoor de voetstappen voor de kamer van Daantje stilhouden, en wat later het zachte stemmetje van ons meisje. ‘Papa, kusje?’

Opgelucht sla ik de dekens van me af. Joost! Maar wat is er gebeurt? Op de wekkerradio is het half 5. 

Binckbank tour

Een heerlijke zonnige dag. Even op en neer gelopen naar de Boskantse weg, alwaar de Binckbank tour voorbij zou komen gereden. Het duurde echter nog geruime tijd voor de eerste motorrijder de kopgroep aankondigde. Tot die tijd bleef ik staan wachten achter de rotonde bij café de Vriendschap.
Daar verzamelde zich steeds meer mensen op de terrassen en de aan de kant van de weg, gewapend met stoeltjes, camera’s (die van mij had ik thuis gelaten) en telefoons om de voorbij snellende fietsers goed te kunnen bekijken en vast te kunnen leggen.
Ik raakte in gesprek met een man die duidelijk een wielerfanaat was. Hij vertelde over de ronde en de wielerrenners die er aan mee reden.
‘Je moet wel goed opletten als ze voorbij komen geflitst, die mannen rijden zo snel die remmen echt niet af voor een rotonde. Hoe laat zouden ze hier precies voorbij komen? Ik had ze eerlijk gezegd allang verwacht.’ Het was iets over half 2 en er was nog geen motorrijder of wielrenner te zien. Een enkele amateur op een racefiets, die in de tegenovergestelde richting aan kwam rijden, van zijn fiets afstapte en zich bij het aangroeiende publiek langs de weg voegde.

zondag 6 augustus 2017

Ommetje het Grote Duyfhuis

Het Grote Duyfhuis,

lees meer hierover in dag 2 van de wandeling
Een nieuwe dag, dus een nieuwe poging. Vlak voor vertrek toch nog even snel buienradar gecheckt, maar er was geen buitje aan de lucht. Zouden we de tocht dan eindelijk uit kunnen wandelen?
We startten op het  pleintje Toose, vernoemd naar Toos Egelmeers de pastoorsmeid van Liempde, achter de kerk.

zaterdag 5 augustus 2017

Wandelroute Ommetje het Groot Duyfhuis



Een beetje veel later vertrokken dan de bedoeling was, reden we richting Liempde. We hadden onze tas weer meegenomen vol met broodjes en drinken met de bedoeling er een gezellige wandeling van te gaan maken.
Met de auto reden we naar Liempde, parkeerden de auto achter de kerk op het driehoekige 'Toose plein'. Vanuit dit plein kun je verschillende door de Heemkunde herstelde kerkpaden bewandelen. 1 kilometer van deze kerkpaden is opgenomen in de route die wij gingen lopen.

donderdag 3 augustus 2017

Het Spoorwegmuseum (1)



Jongste was een nachtje uit logeren, dus namen we oudste mee naar het Spoorwegmuseum in Utrecht.
We kwamen binnen via het Maliebaanstation.

dinsdag 1 augustus 2017

Dagje Zeeland



Al vroeg werden we uit bed gebeld door oma, of ze mee mocht rijden en waarom we nog niet op waren om 8.00. Wij waren net zo blij dat de kinderen een beetje later wakker waren.
We hadden vandaag een dagje Zeeland in de planning, waar de broer van D stond met zijn familie. Snel nog wat broodjes gesmeerd, een fles gevuld met water, zwemspullen in de tas en we konden vertrekken. Eerst nog even mijn schoonmoeder opgehaald waarna we doorreden naar Oost Kapelle. We namen nog even door of we alles bij hadden. Beide kinderen knikten enthousiast ja. echter kwamen we er halverwege achter dat de oudste weliswaar zijn zwembroek had aangetrokken, maar vergeten was om een droge broek mee te nemen. Oeps.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Bedankt voor het lezen van mijn blog. Ik vind het leuk als je een reactie nalaat.

Totaal aantal pageviews